könlüqırıq

könlüqırıq: sif. və zərf Könlü bir şeydən sınmış, incimiş; incik, küskün, ürəyi sınmış. Könlüqırıq (könlüsınıq) qız. Könlüsınıq getmək. – Gəldi qabağə qolu bağlı pişik; Könlüsınıq, sinəsi dağlı pişik. S. Ə. Ş.. Molla Əkbər də lal-mat və könlüsınıq evinə qayıtdı. B. T..

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

dilşikəstə — sif. <fars.> klas. Ürəyisınıq, könlüqırıq, bədbəxt, yazıq, biçarə. Bir gün Məcnuni dilşikəstə; Səhrada gəzirdi zarü xəstə. F.. Hal pərişan, dilşikəstə olduğum; Deyən varmı biinsafa, görəsən? Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könlüsınıq — sif. və zərf Könlü bir şeydən sınmış, incimiş; incik, küskün, ürəyi sınmış. Könlüqırıq (könlüsınıq) qız. Könlüsınıq getmək. – Gəldi qabağə qolu bağlı pişik; Könlüsınıq, sinəsi dağlı pişik. S. Ə. Ş.. Molla Əkbər də lal mat və könlüsınıq evinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias